We wrześniu Parlament oraz Komisja Europejska doszły do porozumienia w kontekście walki z greenwashingiem, w ramach którego aktualizuje istniejącą wcześniej unijną listę zakazanych praktyk handlowych. Celem nowych przepisów jest ochrona konsumentów przed wprowadzającymi w błąd praktykami i pomoc w dokonywaniu lepszych wyborów zakupowych.
Co zostanie zakazane?
ogólne oświadczenia środowiskowe, np. „przyjazny dla środowiska”, „naturalny”, „biodegradowalny”, „neutralny dla klimatu” lub „eko”, bez dowodu uznanej doskonałej efektywności środowiskowej istotnej dla oświadczenia – co w praktyce jest bardzo trudne i wymaga zaawansowanych analiz oceny cyklu życia LCA.
oświadczenia oparte na programach kompensacji emisji, że produkt ma neutralny, ograniczony lub pozytywny wpływ na środowisko – do redukcji śladu węglowego powinny wykorzystywane inne metody. Co ważne, w standardzie ISO dot. deklaracji środowiskowych pomiar „kompensacji” związany z wychwytem śladu węglowego w cyklu życia produktu nie podlega raportowaniu.
etykiety zrównoważonego rozwoju nieoparte na zatwierdzonych systemach certyfikacji systemach ustanowione przez organy publiczne (np. EPD, Ecolabel, inne standardy ISO)
oświadczenia o trwałości w odniesieniu do czasu lub intensywności użytkowania w normalnych warunkach, jeśli nie zostało to udowodnione – wbrew pozorom istnieją normy ISO, które pozwalają określić trwałość produktu, ale że te normy są nieobowiązkowe, to mało kto z nich korzysta.
nakłanianie konsumentów do wymiany materiałów eksploatacyjnych, takich jak wkłady atramentowe do drukarek, wcześniej niż jest to bezwzględnie konieczne;
przedstawianie towarów jako nadających się do naprawy, gdy tak nie jest – zabrakło tutaj kwestii przydatności do recyklingu, bo tu bardzo wiele firm mocno wprowadza konsumentów w błąd
Jakie wymogi zostaną wprowadzone?
przedstawianie aktualizacji oprogramowania jako koniecznych, nawet jeśli zwiększają one jedynie funkcjonalność – a często są również przyczyną gorszej pracy urządzeń
konieczność komunikowania informacji o towarze posiadającym cechę, która ogranicza jego trwałość, jeżeli dostępne są informacje na temat tej cechy i jej wpływu na trwałość – temat trudny do udowodnienia, niemniej zajmując się ekoprojektowaniem wyrobów nie miałbym trudności wskazać „katalog złych praktyk”.
Nie oznacza to, że nie da się rzetelnie komunikować wysiłków firm w kontekście ograniczenia oddziaływania produktów na środowisko. Jeżeli ktoś z Państwa chciałby przygotować się do rzetelnej, zielonej komunikacji swoich wyrobów, zachęcam do kontaktu. Posiadam szereg narzędzi, które pomogą Państwu w wyróżnieniu się na rynku.
